Llanc Ifanc o Lŷn
Pwy ydyw dy gariad, lanc ifanc o Lyn,
Sy’n rhodio’r diwedydd fel hyn wrtho’i hun?
Merch ifanc yw ’nghariad o ardal y Sarn,
A chlyd yw ei bwthyn yng nghysgod y Garn.
Pa bryd yw dy gariad, lanc ifanc o Lyn
Sy’n rhodio’r di wedydd fel hyn wrtho’i hun?
Pryd tywyll yw ’nghariad, pryd tywyll yw hi,
A’i chnawd sydd yn wynnach nag ewyn blaen lli.
Sut wisg yw sydd i’th gariad, lanc ifanc o Lyn
Sy’n rhodio’r di wedydd fel hyn wrtho’i hun?
Gwisg ganniad si danwe, sut laes at ei thraed,
A rhos rhwng ei dwyfron, mor wridog a gwaed
A ddigiodd dy gariad, lanc ifanc o Lyn,
Sy’n rhodio’r di wedydd fel hyn wrtho’i hun?
Ni ddigiodd fy nghariad, ni ddigiodd e rioed
Er pan gywi rasom ni gyntaf yr oed.
Pam ynteu daw’r dagrau, lanc ifanc o Lyn,
I’th lygaid wrth rodio’r di wedydd dy hun?
Yr Angau a wywodd y rhos ar ei gwedd,
A gwyn ydyw gynau by thynwyr y bedd.
Young fellow from Llyn
Who is your beloved, young fellow from Llyn,
Who roams in the evening like this all alone?
My lover is a young girl from the Sarn area
And her cottage is snug in the shadows of the Garn
What does your love look like, young fellow from Llyn,
Who roams in the evening like this all alone?
My loved one is dark, she is dark indeed
And her flesh whiter than sea foam.
What does your love wear, young fellow from Llyn,
Who roams in the evening like this all alone?
A white satin dress flows down her feet
With a rose between her breasts, as red as blood.
Was your loved one displeased, young fellow from Llyn,
Who roams in the evening like this all alone?
My loved one not once was displeased
Since the first time we met.
Why are you crying then, young fellow from Llyn,
To your eyes as you roam in the evening alone?
Death withered the bloom of her face,
And white the gowns of the dwellers of the grave.